وکیل حضانت فرزند و 3 نکته قبل از اقدام

گرفتن حضانت فرزند ان و 0 تا 100 حقوق مربوطه با وکیل پایه یک دادگستری پوریا نادری در کمترین زمان ممکن : کودکان برای رشد و نمو خود نیازمند پرورش در محیط امن و چارچوبی بنام خانواده هستند و اهمیت این موضوع به حدی است که قانونگذار مواد 40 تا 47 قانون حمایت از خانواده و همچنین 1168 الی 1179 قانون مدنی را در مورد شرایط حضانت فرزند بدان اختصاص داده است.

اما قبل از آن لازم بر آن دیدیم که در ابتدا به تعریف حضانت از لحاظ لغوی و سپس شرایط اعطای آن به یکی از والدین و موارد سقوط آن بپردازیم. با مشاوره حقوقی وکیل نادری همراه باشید…

حضانت فرزند چیست ؟

لغت حضانت در قانون مدنی و حمایت از خانواده هیچ معنایی ندارد و تعریف نشده است. ولی این چنین گفته می شود که حضانت فرزند یعنی نگه داشتن و تربیت کردن فرزندان، تهیه تمام لوازم و وسایل برای ادامه ی زندگی، رشد و تربیت روحی و جسمی کودک مثل تهیه ی البسه، خوراک ، مسکن و خدمات بهداشتی و موارد دیگر گفته می شود.

اما آنچه که لازم به ذکر است این میباشد که قانون من باب مسئله حضانت بیشتر به جنبه پرورش جسمی کودک توجه دارد. تا به جنبه تربیتی و پرورش اخلاقی. هیچکدام از والدین حق اولویت حضانت را نمی توانند از خود ساقط و یا به والد دیگر تحمیل کند. و حضانت فرزند برای پدر و مادر در قانون مشخص است.

پس زمانی که طلاق ( از هرنوع که باشد. ) صورت گیرد ویا نکاح فسخ می شود. پدر و مادر یا هیچ کدام نمی توانند از زیر بار حضانت شانه خالی کنند و هریک میتوانند توسط وکیل حضانت فرزند اقدام نمایند. دادگاه باید در حضانت طفل و شرایط آن تصمیم گیری کند این در قانون گذاری آمده است؛ اما در رویه قضایی به آن عمل نمی کنند زیرا در برخی موارد دیده می شود که مادر به ازای مهریه حضانت فرزند خود را برعهده می گیرد.

حضانت فرزند وظیفه و تکلیف هر دو طرف است

قانون برای ایجاد عدالت و مصلحت کودک این تکلیف ها را معین می کندو طبق ماده ۱۱۳۷ قانون مدنی زمانی که حضانت فرزند بر عهده ی یکی از والدین است. به هیچ وجه نمی توانند از نگهداری کودک سرپیچی کنند. اگر یکی از والدین از نگهداری کودک امتناع کند. دادگاه باید حضانت فرزند را به قیم دیگر یا به یکی از بستگان که حضانت کودک بعد از بستگان درجه اول به عهده اوست بسپارد. و اگر هیچکدام ممکن نبود حضانت کودک به خرج پدر و اگر پدر فوت کرده باشد به خرج مادر تأمین کند.

لازم به ذکر است که که در مورد طلاق به صورت توافقی شرایط قدری متفاوت میباشد. به این صورت که تصمیم گیری در مورد حضانت و شرایط آن از جمله میزان ملاقات طرف مقابل با فرزندان و نحوه ی پرداخت نفقه و میزان آن تا قبل از سن بلوغ به مانند دیگر شرایط موجود در طلاق توافقی حاصل توفق زوجین میباشد. اما در مورد شرایط حضانت بعد از رسیدن فرزند به سن بلوغ به مانند سایر انواع طلاق میباشد.

توضیح اینکه برای مطالعه بیشتر در باب حق ملاقات فرزند به مقاله مربوطه در وب سایت وکیل نادری مراجعه نمایید.

وکیل حضانت فرزند

حضانت فرزند زیر ۷ سال

اگر فرزند زیر ۷ سال بود و طلاق در خانواده صورت گرفت در این حالت فرزند نه به سن بلوغ و نه رشید حساب می شود. و در این چنین شرایطی کودک به دلیل وابستگی و حساسیت سنی باید پیش مادر خود باشد. پس تا 7سالگی حضانت فرزند برای مادر است.

حضانت فرزند بالای ۷ سال(غیر رشید)

بعد از تمام شدن ۷ سالگی فرزند مادر اولویت خودرا در حضانت از دست می دهد. و اگر در مورد حضانت فرزند والدین دچار مشکل شوند. دادگاه مصلحت کودک را در الویت قرار داده و با مراجع صالح دادگاه تصمیم می گیرد. که بر اساس شرایط چه کسی صلاحیت نگه داری و حضانت کودک را دارد. ( ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده مصوب۱۳۹۱ ) اما در صورتیکه پدر به اعتیاد و … دچار شود. (آنچه که در ادامه به عنوان مصداقهای عدم مواظبت از کودک آورده خواهد شد.)

شرایط حضانت فرزند بعد از سن 7 سالگی نیز به مادر واگذار خواهد شد. که در این مورد هم حضانت فرزند تا سن بلوغ ادامه میابد. اما این محدوده سنی در گذشته در ماده 1169 مصوب 1314 محدوده سنی حضانت طفل پسر توسط مادر تا 2 سالگی در نظر گرفته شده بود. که با تغییراتی که در قانون حضانت فرزند در سال 1382 اتفاق افتاد. این محدوده سنی برای فرزند دختر و پسر به طور یکسان تا سن 7 سالگی در نظر گرفته شد.

اولویت با مصلحت فرزند

در مورد حضانت فرزند الویت باید مصلحت کودک باشد. تا بتواند کودک به رشد جسمی و روحی مناسبی برسد. و بهتر تربیت شود اما آنچه که در این قسمت بسیاردارای اهمیت میباشد. این است که تازمانیکه مسئولیت و حضانت بر عهده ی یکی از والدین قرار میگیرد دیگری نمیتواند ارز انجام وظایف خود در قبال فرزند سرباز زند.

سن خروج از دایره حضانت

دختران در ۹ سال تمام قمری و پسران در ۱۵ سال تمام قمری ار حضانت والدین خارج شده و خود می توانند در مورد زندگی خود تصمیم بگیرند. زیرا در این سن کودکان به بلوغ شرعی می رسند. و دیگر دادگاه در مورد حضانت نمی تواند تصمیمی برای کودکان بگیرد. به عبارتی دیگر با توجه به قوانین موجود در ایران آنچه که موجب محدودیت در مورد حضانت فرزندان میگردد رسیدن آنها به سن بلوغ میباشد.

نکاتی درباره حضانت فرزند

1. اگر یکی از والدین کودک فوت شده باشد. نگهداری و حضانت فرزند به والدی که در قید حیات است سپرده می شود. زیرا هیچکس مانند والدین نمی توانند از فرزندان نگهداری کنند. و حضانت فرزند را برعهده بگیرند.( ماده ۱۱۷۱ قانون مدنی )
2. اگر پدر و مادر کودک هر دو فوت شده باشند. حضانت فرزند با جد پدری وی است. زیرا پدر بزرگ کودک نسبت به تمام دارایی و امور دیگر فرزند خود آگاهی دارد. زمانی که جد پدری نیز در قید حیلات نباشد. حضانت کودک به خویشان به ترتیب درجات ارث می رسد.
3. پس از این که ۷ سالگی کودک به پایان رسید دادگاه براساس مصلحت فرزند باید حضانت را به پدر و یا مادر بدهد. و در هر حالت نفقه کودک بر عهده ی پدرش است. طبق ماده ۶ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ مادر یا هرکسی که حضانت فرزند را برعهده دارد می تواند این نفقه را از پدر این کودک بگیرد.

موانع حضانت فرزند

1. طبق ماده ۱۱۷۰ قانون مدنی در صورتی که در زمانی که حضانت فرزند با مادر است وی دچار بیماری خاص و یا جنون شود. و یا اگر با شخص دیگری ازدواج بکند، پدر می تواند حضانت فرزندش را  به کمک وکیل حضانت فرزند برعهده بگیرد. اما در طلاق توافقی میتواند به این صورت باشد که با توافق زوجین فرزندان میتوانند کماکان پس از ازدواج مادر نیز تحت حضانت مادر باقی بمانند.

•  جنون فقط مخصوص مادر نیست حتی اگر پدر نیز جنون داشته باشد. حق حضانت از وی برداشته می شود.
• اگر مادر ازدواج کند و شوهر سابق وی در قید حیات باشد حضانت فرزند به پدر منتقل می شود. و اگر پدر فوت شده باشد حضانت فرزند برعهده مادر است و به جد پدری نمی رسد.
• در برخی مواقع زن هنگام طلاق حضانت فرزند را در ازای بخشش مهریه از شوهرش می گیرد. اگر زن بعد از طلاق با مرد دیگری ازدواج کند دیگر نمی توانند طلب مهریه کند و حضانت طفل به پدر او برگردانده خواهد شد.

2. طبق ماده ۱۱۳۷ قانون مدنی اگر هریک از والدین توانایی مراقبت از کودکی که حضانت آن بر گردن آن هاست را نداشته. و به عوامل پایین دچار شده باشند حضانت از آن ها ساقط می شود.

مصداق هایی که موجب عدم مواظبت شناخته می شود:

• در صورتی که اعتیاد به الکل و مواد مخدر و یا قمار داشته باشد.
  دچار فحشا و یا فساد اخلاقی باشد.
• بیماری روانی یا مشابه این بیماری داشته باشد و باید توسط پزشک قانونی تشخیص داده شود.
• از کودک خود سوء استفاده کند و او را مجبور کند که کارهای خیر اخلاقی انجام دهد. و یا دچار فساد و فحشا شود و شروع به قاچاق کند.
• بچه را بیش از اندازه تنبیه کند و کتک بزند.

نکته ای دیگر در مورد وکیل حضانت فرزند

کفر: در قانون مدنی چیزی در مورد کفر نوشته نشده است. اما براساس شرع، کفر نیز موجب می شود که حضانت فرزند را از دست بدهند. هر کدام از والدین که مدعی شوند که طرف دیگر صلاحیت حضانت فرزند را ندارد. باید توسط وکیل حضانت فرزند اسناد و مدارک بسیار معتبر و قانع کننده ای به دادگاه ارائه دهند. و طبق قاعده ” البینه علی المدعی ” حضانت کودک را از والد سلب کند.

اگر مردی کودک خود را که زیر 7 سال سن دارد به مادر ندهد. مادر می تواند با مراجعه به دادگاه و بدون تشریفات خاصی و بدون نوبت به کار آن رسیدگی می شود. و حضانت فرزند به مادر سپرده می شود. این افراد با مراجعه به وکیل خانواده می توانند به راحتی تمام این مراحل را طی کنند.

تغییر محل حضانت توسط احدی از والدین

زمانی که هر یک از والدین ( پدر و مادر ) حضانت فرزند خود را مطابق حکم دادگاه خانواده بر عهده گرفته اند حق ندارند که فرزند را به شهر دیگری غیر از شهری که در حکم دادگاه آمده است ببرند. همچنین اگر شهری در حکم دادگاه مشخص نشده باشد حق ندارند به شهری غیر از شهر قبل از وقوع طلاق فرزند را منتقل کنند.

به طریق اولی هیچ یک از پدر و مادر چنین امتیازی از لحاظ قانونی ندارند که فرزند را به خارج از کشور راهی کنند . تنها زمانی هر یک از پدر و مادر حق دارند که فرزند تحت حضانت خود را به غیر از شهر تعیین شده در حکم دادگاه روانه کنند؛ که ضرورتی ایجاد شده باشد. و در ضمن به سبب اجازه دادگاه صورت گیرد. در غیر این صورت عمل انجام شده غیر قانونی تلقی خواهد شد .